همچو کوه ایستاده ای بُلند
اِی صَبور زخم دیده ، ای وَطن
می دَمَد زِ شانه یِ تو آفتاب
اِی تَنیده با سپیده ، اِی وطن ...
قُله هایِ سَربُلند و روشَنت
سینه هایِ پُر شکیب دَردهاست
مادرانِ تو یَلانِ شیرزاد
کوچه هایِ تو به نامِ مَردهاست
کوچه هایِ تو به نامِ مَردهاست
از کَران تا کَران ، خاکِ پاکِ تو
مَهدِ آزادگی و نِجابتَ ست
این همه لاله یِ ریشه در شَرَف
جلوه یِ پُرغرورِ صلابتَ ست
قلب و جانِ من ... وطن ! شادمانه باش
نشانِ من، بمان، جاودانه باش ...
جهانِ من !
همچو کوه ایستاده ای بُلند
اِی صَبور زخم دیده ، ای وَطن!
می دَمَد زِ شانه یِ تو آفتاب
اِی تَنیده با سپیده ، اِی وَطن ...
نظر خود را بنویسید