تورو دارم مثل آینه رو به رومی
تورو داشتن که برام حس غروری
رویه شونه هایه بارون
سرمو تنها میزارم
میدونم غریبه هستم
ولی باز تنها می بارم
رفتی و دلم گرفته
تو هجوم سرد پاییز
دیگه چاره ای ندارم
با غمت شدم گلاویز
من بهونه ی تو بودم
کاشکی برگردی کنارم
دیگه دلخوشی ندارم
گریه کردن شده کارم
خش خش برگایه پاییز
تویه کوچه های غربت
دیدن دوباره ی تو
واسه من شده یه حسرت
نظر خود را بنویسید